Yliena patrzyła na to wszystko z przerażeniem w oczach,lecz nie mogła się ruszyć.Nie walczyła ani chętnie ani dobrze,wolała unikać tego.Nie zamieniła nawet dwóch słów z nieznajomą,gdy zerwała się z krzesła i wbiegła na górę.Usiadła ciężko na łóżku.
,,Jestem niedojdą''pomyślała chowając twarz w dłoniach.

-Valentine, najwyższy Kapłan Elantivena.-odparł elf.-A ciągłość tak światłego rodu na pewno należy przedłużyć.-dodal i uśmiechnął się dziwnie.

Kobieta prychneła widzac jak dziewczyna uciekła na góre po całym zamieszaniu po czym spojrzała na Velentine.
-Z takimi zwierzetami nie należy przychodzic do karczmy jak nie potrafią sie dobrze zachowac, zabili by tego...-tu spojrzała przelotnie na Dallana-dzieciaka... Jeszcze jego opiekunowie zwaliliby sie panu na glowe i co by było? Ja juz znam takie przypadki... Lepiej nie igrać z rodzicami szczeniaków.

- Rod, ja wiem, że czasem mogę wydać się staromodna lub niekumata, ale jeszcze załapuje takie aluzje - odparła również szeptem.

Karen otworzyła drzwi do karczmy, ale zatrzymała się na progu. Było tu tłoczno, głośno i duszno, czyli tak jak powinno być w każdej pożądnej karczmie. Co było nowe, to to że wśród tych obcych twarzy poczuła się dziwnie swojsko. Rozejrzała się dookoła, a przed jej oczami mignęło coś czerwonego - Nie wierzę... - Karen wstrzymała oddech. Chyba jednak nie wszystkie twarze były zupełnie obce - Pokrzywa?

- Właśnie dlatego wolę nie wiedzieć, co pod tym pojęciem rozumie... - westchnęła cieżko. - Ale dziekuję za troskę, zapamiętam.
Usłyszawszy znajomy głos, obróciła się na pięcie i spojrzałą zdumiona. -Karen?

Ostatnio edytowany przez Pokrzi (2010-01-13 15:53:05)

Karen nie zwracając już na nic i na nikogo uwagi, rzuciła się przytulić siostrę - Pokrzi! Gdzieś ty się podziewała tyle czasu?! Wiesz jak się martwiłam? Gdybym cię tak nie kochała, to od razu bym cię za to zabiła!

Karen natychmiast zwolniła uścisk - Wybacz... - uśmiechnęła się niepewnie - Po prostu nie sądziłam że będę musiała czekać 100 lat żeby znów cię zobaczyć... - w tym momencie zwróciła uwagę na towarzysza Pokrzywy - A to kto?

- Ty jesteś Rod? - przed oczami Karen pojawił się szereg obrazów. Rod grymaszący przy jedzeniu, Rod płaczący po stracie ulubionej szmacianej lalki, Rod chowający się pod stołem... - Ty to dopiero urosłeś - dodała, patrząc wymownie na niewątpliwie wyższego od niej mężczyznę

Ostatnio edytowany przez Kapela (2010-01-13 16:21:49)

Asael odszedł na bok i dołączył do krasnoluda.
- Wybacz Khornie ale wiesz jakie mam przyzwyczajenie aby nazywać ludzi których szanuje mistrzami.Masz zamiar wrócić do Devox czy arcymistrz Vexil wysłał Cię na dłuższą misję ? - zapytał ściszając głos.