Nessir otworzył drzwi do owej karczmy. Popatrzył przez chwilę po ludziach. Za dużo swiatła i dobra. Z kapturem podszedł do karczmarza.
- Wino i coś ciepłego - powiedział cicho patrząc na niego swoimi czarno srebrnymi oczami dając mu pieniądze.
Usiadł przy stoliku ściągając miecz z pleców na stół,  czekał na obsługę. 
,, Wampir.. No tak. Czego innego się tu spodziewać ,, - pomyślał.

Karczmarz burknął coś do ożywieńców i po chwili obydwóm gościom zostały podane żądane napoje i potrawy.

Dallan wpadł biegiem do karczmy i popędził do pokoju siostry, zapukał umówioną ilość razy a następnie otworzył drzwi
-płyną!- wydyszał- płyną na Minhiriath! za tydzień!

Przed Karczmą zatrzymał się mężczyzna..
- To tu - pomyślał- to tutaj...
Spokojnym ruchem otworzył drzwi po czym wszedł... Stanął w progu a z oka uszła mu łza.
-Tyle czasu mnie nie było, tyle czasu... A tu nic tak naprawdę się nie zmieniło.
Obudziły się w nim wspomnienia. Była to ta sama stara karczma w której tyle przeżył...  Rozejrzał się dookoła...
-taak...
W głowie szalały myśli. Wszystkie te postacie, sytuacje... miejsca... Wszystko wydawało się jakoby wczoraj stąd wyszedł... A to przecież tyle czasu minęło...
Rozejrzał się uporczywie po czym usiadł przy stoliku... Jego na pozór kamienna twarz mówiła sama za siebie. W oczach miał tylko łzy... Nic nie mówił... Nie chciał? A może nie mógł? Nie było to w tym momencie ważne... Tylko siedział rozglądając się cały czas dookoła...

//Wilk a może on się tu wychował? A kartę może dać później, nie każdy chce aby od razu wszyscy znali jego postać i imię..//

Nessir wstał rozlewając kielich z winem na stół. Miał dość tego miejsca. Postanowił kontynuować swoją podróż. Wolnym krokiem kierował się do wyjścia.

Nessir zawrócił jak mu kazano. Szybkim i dynamicznym krokiem zmierzał ku karczmarzowi jakby przygotowującym się do ataku. Przed ladą stanął i patrzył swoimi czarnymi oczyma. Wyciągnął monetę i podał ją karczmarzowi.
- Niech to będzie zapłata za waszą zdradę względem chaosu. Usługiwanie ludziom, niżej nie dało się upaść. Ale masz rację. W naszych szeregach nie ma miejsca na takich jak wy - powiedział patrząc się na ożywieńców po czym odwrócił się śmiejąc wracając ku wyjściu.

Ostatnio edytowany przez Paczking (2010-01-23 13:17:41)

Nessir wstał i otrząsnął się z wszystkiego. Równie dobrze  mógł ruszyć z powrotem do Sanktuarium i rozpętać tam piekło. Jednak Pan wzywał. I to był jego priorytet. Szybko znalazł swojego konia i ruszył z miasta. Przejeżdżając koło Sanktuarium uśmiechnął się szyderczo i roześmiał po czym wyjechał z miasta galopując.

Pod karczmę podjechał   czarny  koń, na nim  siedziała zamaskowana postać , po  chwili  stała już w progu  karczmy . Mężczyzna wszedł  do  karczmy  , skierował  się w prost  do lady  ..

- setkę wody  ognistej i  piwo

postać   odwróciła twarz upiła łyk ,po czym  znów zwróciła się do  karczmarza

- jest  tu  coś ciekawego  do roboty  jakieś zadania ,lub może arena