Elf skinął głową
-coś wymyślę... tylko błagam nie palnij czegoś głupiego chcę się dostać na tą łajbę

Do stołu podeszła postać okutana w płaszcz, który wyglądał jakby miał co najmniej z tysiąc lat.
-Wrad. Zapisuje się na tą wycieczkę.-głos bardziej przypominał warczenie jakiegoś zwierzęcie i wskazywał że nie jest to naturalna mowa osobnika.

*Ward*

-na wycieczkę to możesz sobie pan płynąć na karmazynowe wyspy... panienki ładne i dają po trzech Ale...- burknął Oczko nie podnosząc głowy znad papierów- co masz pan do zaoferowania oprócz niewyraźniej mowy i smrodu który czuć od jaśniepana na kilometr?

*Khorn*

-świat jest mały jak widać- odparł Dallan z uśmiechem- myślę że możemy im się przydać

Dopiero teraz Ervic podniósł wzrok i skrzywił się z odrazą ale po chwili ironiczny uśmiech pojawił się na jego twarzy
-podobasz mi się- mruknął- witamy na pokładzie... z tym że zaznaczam nie będziemy tolerować niewyjaśnionych zniknięć kogoś z załogi więc najedz się przed wypłynięciem... i nie życzę sobie żadnych burd i awantur inaczej czeka Cię wycieczka za burtę jasne?

Karen również ustawiła się w kolejce. Z miejsca w którym stała mogła widzieć, że zanim nadejdzie jej kolej przyjdzie jej jeszcze trochę poczekać, ale nie przejęła się tym zbytnio. W sumie, nie miała nic innego do roboty. W sumie nie miała nic do roboty od kilku ostatnich miesięcy, dlatego też teraz się tu znajdowała. Szukała kłopotów. No a poza tym... była to wyprawa na Minhiriath. Jak mogłaby opuścić taką okazję żeby ożywić wsponienia?

Ostatnio edytowany przez Kapela (2010-01-22 23:13:52)

-Co ja bedę właściwie miał z tej wyprawy?

//nie zawracaj mi gitary? //

Harakr milczał. Trawił w myślach czy rzucić się na czlowieka i rozplatac mu gardło czy jednak nie. Wobec statku pelnego wojowników wybrał druga opcję. Obrócił sie w miejscu i opuścił pokład. "Odbije to sobie w nocy." pomyślał i oblizał kły.

Kolejka nie posuwała się szybko ale nie była aż tak długa, w końcu przyszedł czas na Dallana i Yliene.
-Dallan i Yliena Alatran- powiedział Dallan podchodząc do Ervica
-nie potrzebujemy na pokładzie dzieci do niańczenia... Nas...- Oczko już miał ich odprawić z kwitkiem ale Dallan mu przerwał
-myślę że możemy się wam przydać...
-ah tak?- zakpił Oczko- niby w czym? do mycia pokładu mamy załogę... a co do Twojej siostrzyczki to ładniutka ale po tym jak goblińska strzała przestrzeliła mi interes nie mogę sobie poużywać... a innym nie będę robił przyjemności
Dallan z trudem się opanował
-władam magia powietrza, mogę wam przyspieszyć podróż do tego znam się na tropieniu i znam też sporo legend o Minhiriath
-no to już coś konkretnego... a siostrzyczka?- spojrzał na dziewczyne badawczym wzrokiem
-Yliena...- zaczął Dallan
-jest niemową?- przerwał mu Ervic
-nie- odparł Dallan
-to niech na świecące jaja Diora sama się wypowie!

Adearin wolnym krokiem wszedł na statek. Na plecach miał oba miecze, kaptur był zaciągnięty tak że nic nie było widać. Po chwili czekania wyraźnie sie znudził. Ściągnął kaptur i odsłonił swoją twarz. Zmieniła się nieco od tej którą miał na Starym Kontynencie. Pojawiły sie mało widoczne zmarszczki i niektóre siwe pasma włosów. Jego twarz utraciła ten młodzieńczy wygląd. Mimo tego czuł się nadal na siłach, po chwili rozkasłał się. Wszystko przez to że utracił kontakt ze swoimi wiedźmińskimi ,,lekami,,. Popatrzył się na wszystkich i szukał znajomej twarzy. . .