- W takim razie faktycznie nie należy mu podsuwać tego popaprańca... własnych rąk zresztą też nie - zaśmiała się.

- Cóż... co go nie zabije, to go wzmocni, prawda? - spytała z usmiechem, również wyciągając dłoń, by go pogłaskać.

Pokrzywa spojrzała na zwierzaczka, nieco zdziwiona jego ufnością.
- I pomyśleć, że jeszcze parę lat temu zwierzaki takie jak ty uciekały przede mną w popłochu...

Yliena miała mieszane uczucia. -Myślisz,że znajdziemy to czego szukamy?-spytała brata

- To zależy od tego, czego szukacie - powiedziała Pokrzywa, podchodząc do nich. - Wybaczcie, że się wtrącam, ale też chciałam spojrzeć na brzeg, zanim zniknie, a wolę stanąć przy kimś, komu ufam.

-szukamy pewnej rośliny leczniczej- odparł Dallan- występującej tylko na Minhiriath... a co do zaufania... najbardziej jego niegodne typy wylądowały na Gertrudzie tutaj z tego co widziałem nie ma tak źle...

Pod pokładem Gertrudy wylegiwało się na kojach kilka postaci. 5 osobowa grupa orków nuciła wspólnie jakąś piosenkę. Młody krasnolud szlifował topór, 3 drowy siedziały po turecku na podłodze, reszta była poukrywana w cieniu...

- Tego nie można być nigdy pewnym, Dallanie. Pragnę jednak wierzyć, że wy faktycznie nie wbijecie mi noża w plecy - uśmiechnęła się ponuro. - Ach tak, widziałam, że rozmawiałeś z Arcykapłanem w karczmie. Mam nadzieję, że przynajmniej ciebie potraktował przyzwoicie... Ma irytujący zwyczaj włażenia w cudzy życiorys w dość... problematyczny sposób... a teraz pozwolicie, że również udam się na spoczynek.
Dogoniłą Karen i zarem z nią udała się na poszukiwania spokojnej kajuty.

//Mój net szaleje, wybaczcie.//

-a ja wręcz przeciwnie czuje się obserwowany... najlepiej też chodźmy odpocząć... jakoś męczy mnie ta żegluga- oboje udali się do kajuty którą dzielili z Karen i Pokrzywą

*hop*

Płynęli już 8 dni jednak nikt nie spodziewał się żeby podróż mogła się szybko skończyć. Czasami w nocy Dallan był proszony żeby na zmianę z innymi magami nieco przyspieszać rejs dmuchając w żagle nieco silniejszym wiatrem. Była właśnie jedna z takich nocy. Matilda płynęła delikatnie przed pozostałymi okrętami. Dallan siedział na pokładzie praktycznie sam nie licząc na wpół drzemiącego sternika i stróża na bocianim gnieździe...
-miewałem ciekawsze noce...- mruknął sam do siebie ziewając przeciągle

//jakiś TGV z tej wyprawy //

Asael przytaknął.
- Dobrze.Z resztą.. arcymistrz powiedział mi to samo co Tobie.A o to czy wybiorą ścieżkę Światłości jak to określiłeś mistrzu, nie musisz się obawiać.Nie wiedzieć czemu ich krewnym jest Elevaster i mam słuszność twierdzić że pochodzą od tego westela.Gdy do ich pokoju przybył jakiś pomniejszy i śmieszny demon o białej skórze zarówno Dallan jak i Yiliena zareagowali wrogo na obecność demonicznej istoty.Na tym opieram swoje przypuszczenia. - powiedział.Odchrząknął cicho i dodał po chwili. - Będą dobrym nabytkiem do szeregów Bractwa.

Khorn zamyślił się.
-Ciekawe... No nic, miejmy nadzieję, że będzie dobrze a jeśli bogowie pozwolą, to nasz w tym wysiłek, aby ich żywych do dom wrócić. Psiamać, późno się zrobiło... Chyba teraz ten dzieciak pomaga z wiatrem, pójdę zobaczę co u niego.
Khorn wyszedł z kajuty i podszedł do Dallana.
-Nie śpij.
Powiedział żartem uśmiechając się przyjaźnie.