- Mogę magią odciąć umysł od bólu, ale fakt, nie wiem, czy w tym stanie zdołam to utrzymać przez wystarczajaco długi czas - powiedziała cicho Pokrzywa, przyglądając się ponuro igle - przydałoby się ją opalić... Jakieś dodatkowe sugestie? - spojrzała na Ylienę w poszukiwaniu rady.

Darian wypił zawartość fiolki i rana zaczęła się goić jednak podobnie ka w przypadku Dallana zabliźniła się nierówno i bardzo cienko... szycie było konieczne
- była taka historia o tym jak dwóch lekarzy kłóciło się co mają robić a w między czasie pacjent zmarł...

-Pokrzywo,wymocz igłę i szyj ranę-poprosiła Yliena-Ja go przytrzymam jakby co.

- No i miałeś rację - powiedziała Pokrzywa, polewając igłę wodą. - Następnym razem przypomnij mi, że powinnam bardziej cię słuchać. O ilę dożyję. Przepraszam - powiedziała do Dariana i szybkim, zdecydowanym ściegiem zaczęła zszywać brzegi rany.

Darian nawet się nie szarpnął, poszło gładko, podobnie z Dallanem...
//darujemy sobie resztę//

po kilkunastu minutach wszyscy byli pozszywani i w miarę możliwości wyleczeni magiczną wodą
-to co teraz?- zapytał Darian patrząc na swój koślawo pozszywany brzuch owinięty bandażem, było oczywiste że stracili przywódce...

- Uważam, że najrozsądniej będzie, jeśli każdy wedle rozsądku i własnego gustu wybierze przedmiot lub kilka, które wydadzą mu się atrakcyjne. Przydałoby się również wziąć coś dla starszego pana von Rodena... - mimowolnie wzrok Pokrzywy powędrował w stronę zwłok. - Oczywiście, trzeba nadal uważać, bo znając życie większość tych przedmiotów jest obłożona jakimiś klątwami... A co potem? - rozejrzała się po niedobitkach grupy. - Osobiście spaliłabym zwłoki, zakopywanie ich wszystkich zajęłoby nam sporo czasu, a i tak nie ma wśród nas kapłana, który mógłby odpowiednio poświęcić ich groby... prochy łatwiej przewozić... I to chyba wszystko? Pozostaje nam tylko wrócić na Nowy Kontynent...

-ja też nie- powiedział Darian wstając z trudem przy pomocy Dallana któremu też łatwo nie było- a co do zwłok... ja ich stąd wynosić nie będę a palenie czegokolwiek w zamkniętym pomieszczeniu to zły pomysł... wiem że to nie humanitarne ale zostawiłbym ich tak jak leżą... a wrócić możemy tą drogą którą przyszliśmy...
-powiedz im że droga którą tu przyszliście cały czas jest otwarta- powiedział Fard który oczywiście nie rozumiał ani słowa z ich rozmów... i lepiej zmywajcie się stąd... tym dziwnym małym stworzeniom chyba zaczynamy się coraz bardziej nie podobać- stwierdził patrząc na małpki które gromadziły się przy wyjściu... sprawiały dziwne wrażenie już nieco mniej przyjaznych niż na początku...

Yliena zauważyła już mniej przyjazne zachowanie stworzeń.
-Opuśćmy jak najszybciej to miejsce-stwierdziła,lecz uważała za niehumanitarne zostawienie zwłok tutaj.Ale mówi się trudno.

Pokrzywa spokojnym krokiem ruszyła w stronę drzwi, mrucząc pod nosem coś niepochlebnego o "niedocenianiu cudzego intelektu".

Biecu już dawno był w odwrocie wracając do komnaty gdzie było źródełko wody.