1.    Sanktuarium
2.    Tarcza dwudzielna, dzielona w słup. Prawa strona srebrna a na niej gwiazda czarna, lewa strona czarna z gwiazdą srebrną. Pomiędzy nimi miecz czarno srebrny ostrzem w dół skierowany.
3.    Sanktuarium leży na wysuniętym najbardziej na północny-wschód archipelagu. Większość jego wysepek to niewielkie skały wystające z morza. Jednak na większych panuje klimat umiarkowany, charakteryzujący się ciepłym latem trwającym 4 miesiące oraz srogą zimą, która trwa przez większość pozostałej części roku. Krótka jesień oraz wiosna są jednak jednymi z najpiękniejszych na kontynencie.
4.    Społeczeństwo tworzą przedstawiciele wszystkich ras zamieszkujących świat. Nie da się podać dokładnego udziału procentowego poszczególnych ras w ogólnej liczbie ludności. Wśród mieszkańców nie panują jakieś szczególne podziały (konflikty na tle rasowym są nieopłacalne ze względu na zbyt duże wymieszanie i rozbicie przedstawicieli tej samej rasy). Część społeczeństwa jest  bogatsza część biedniejsza, jednak na stanowiska publiczne wybierane są osoby, które się na nie nadają bez względu na ich rasę oraz stan majątku (jest to kolejna przyczyna braku konfliktów rasowych).
5.    Największym miastem Sanktuarium jest Elantiven, nazywający się tak na cześć Pana Równowagi. Miasto znajduje się na największej wyspie archipelagu i jest stolicą całego państwa. Miasto leży w głębi wyspy, pośród wzgórz i lasów. Otoczone jest pierścieniem murów obronnych. Zabudowa jest niejednolita, ponieważ każda rasa buduje zgodnie ze swoim gustem i przyjętymi przez siebie stylami architektonicznymi. Stoją tu więc obok siebie delikatne, oparte na drzewach domostwa elfów oraz skórzane namioty orków. Miasto znane jest z tego iż znajdują się w nim świątynie wszystkich bogów i bóstw czczonych przez mieszkańców tego świata. Jednak najbardziej charakterystycznym elementem Elantivenu jest kompleks zamkowo-świątynny, czyli twierdza, wewnątrz murów której znajduje się największa a znanym świecie świątynia Pana równowagi - Elantivena.

Drugim co do wielkości miastem jest Krasgar leżący na południowym brzegu wyspy i będący największym portem Sanktuarium. Miasto otoczone jest murami a jego zabudowa jest równie różnorodna jak Elantivenu. Jako że to właśnie do tutejszego nabrzeża przybijają wszystkie statki z pielgrzymami oraz z tymi, których jedynie niepohamowana ciekawość pcha do Sanktuarium miasto praktycznie nie zasypia a panujący w nim zgiełk i ruch budzi skojarzenia z największymi rynkami świata. Krasgar jest również centrum handlowym Sanktuarium, dlatego łatwiej znaleźć tutaj stragan niż świątynię.

6.    Władzę w Sanktuarium sprawuje najwyższy kapłan Elantivena, wybierany dożywotnio przez Najwyższą Radę Kapłanów. Kapłan sprawuje władzę absolutną i nawet Rada nie może zablokować jego decyzji.
7.    Gospodarka Sanktuarium opiera się głównie na pieniądzach pozostawianych w jego miastach przez pielgrzymów i podróżników oraz na spływających z dalszych zakątków darach wiernych. Znajdujące się w państwie pola uprawne wystarczają na zaspokojenie własnych potrzeb kraju ale sprowadza się zboże zza granicy. Również wszelkie dobra luksusowe trzeba sprowadzać z innych stron świata. Jednym z niewielu materiałów eksportowych Sanktuarium jest produkowane przez tutejszych zakonników wino oraz piwo, a także wełna tutejszych owiec, wśród, których zadziwiająco często występują te o czarnym runie.
8.    Państwo zachowuje dobre stosunki ze wszystkimi krajami kontynentu. Sanktuarium nie miesza się do konfliktów chyba że uzna iż zakłócona może być równowaga świata, wtedy jednak też przekłada działania dyplomatyczne nad otwartą walkę. Jak do tej pory jednak interwencja zdarzyła się tylko raz.
9.    Mimo iż Sanktuarium może się wydawać sielskim i pokojowym państwem posiada jednak siły zbrojne. Tym co charakteryzuje je oprócz niewielkiej w porównaniu z innymi liczby jest doskonałe uzbrojenie i wyszkolenie,  obecność w nich formacji wszystkich ras oraz wręcz przysłowiowy fanatyzm w walce.