1. Harakr

2. Ok. 2 metry wzrostu, czarna skóra oraz oczy. gdyby popatrzyć na niego z zamkniętymi oczami mógłby z grubsza przypominać człowieka. Jego ręce i stopy uzbrojone są w potężne, zakrzywione szpony. Z pleców wyrasta para wielkich, nietoperzych skrzydeł. Twarz wyglądem przypomina lekko orkijską, charakteryzuje się tym, że zarówno kły dolnej jak i górnej szczęki są długie i zachodzą na przeciwległą szczękę. Stwór posiada również duże spiczaste uszy i niewielki ogon. Jego ciało pokrywa średniej długości utro, które jednak miejscami jest znacznie dluższe lub krótsze co sprawia wrażenie, że harakr jest częściowo łysy.
3. Mimo swego wyglądu Harakr jest bardzo inteligentny. Dominująca cechą charakteru jest jednak niewypowiedziana agresja i złość wobec wszystkiego i wszystkich. Przedstawiciele tej rasy są samotnikami i nie poszukują przyjaciół. Nie uznają żadnego kodeksu moralnego i zawsze postępują dla własnego dobra. Zrobią wszystko co przyniesie im jakąkolwiek korzyść.

4. Harakr gardzi przedstawicielami innych ras, szczególną i niepohamowaną agresje wykazuje w stosunku do nieumarłych.

5. Ustronne miejsca daleko od cywilizowanych terenów.

6. Umiejętności rasowe niepodlegające rozwojowi:
-regeneracja,
-odporność na magię,
-mocna głowa,
-widzenie w ciemnościach,

Umiejętności rasowe podlegające rozwojowi:
-walka wręcz,
-ukrywanie się,
-skradanie,
-tropienie

7. Rasa ta jest jedną z najrzadszych na całym świecie (dzięki bogom). Jej najbardziej charakterystyczna cechą oprócz ohydnego wyglądu jest zwyczaj zjadania ludzi elfów (szczególnie preferują mięso tych ostatnich). Jej przedstawiciele nienawidzą dziennego światła, z tego też powodu zazwyczaj poruszają się w nocy w czym pomaga im zdolność widzenia w ciemnościach. Ciekawostką jest fakt że Harakry posiadają zdolność regeneracji, która u silniejszych osobników następuje momentalnie. Regeneracja w połączeniu z wielką siłą oraz niewielką odpornością na magie i całkiem dużą na ataki umysłowe sprawia że zabicie ich staje się dość skomplikowanym zajęciem. Inną interesująca rzeczą jest fakt, że nawet najmniejsza kropla wilkołackiej śliny która dostanie się do ich krwioobiegu np. podczas ugryzienia) jest dla nich śmiertelna. Z tego też powodu panicznie boją się kontaktu z wilkołakami. Podejrzewa się że rasa powstała w efekcie krzyżowanie się jakiejś starszej (i zapewne silniejsze) rasy z innymi jednak brak na to jednoznacznych dowodów. Mimo iż harakry sprawiają wrażenie rasy idealnej mają jeden poważny problem. Do walki mogą wykorzystywać jedynie swoje pazury i kły, ponieważ kształt ich kończyn uniemożliwia sprawna walkę jakakolwiek bronią.


*Przed rozpoczęciem gry tą rasą należy skontaktować się ze mną (Wilkiem).