1. Cesarstwo Trantaru

2.
   

3. Państwo rozciąga się nad zachodnim brzegiem Morza Krandora. Na północy ograniczają je Góry Maranskie, na wschodzie graniczy z Katlahdu a na zachodzie jego granicę stanowią Lasy Fenriru oraz Morze Gragona. Od południa Cesarstwo graniczy z Górami Harnu oraz Assah Werdin W części kraju położonej nad Morzem Krandora panuje klimat ciepły, z długim latem trwającym większą część roku oraz bardzo krótkimi pozostałymi porami roku. W zimie w tych rejonach śnieg jest prawdziwą rzadkością podobnie jak niskie temperatury. Im dalej na północ tym klimat robi się chłodniejszy. U podnóża Gór Maranskich zima trwa już 6 miesięcy a zadymki i burze śnieżne są dosyć częstym zjawiskiem. Lato jest tutaj wyraźnie chłodniejsze niż na południu jednak nadal dość ciepłe.

4. Ludność Trantaru tworzą głównie ludzie, elfy i gremliny. Sporą grupę stanowią również orki i ogry, które służą w oddziałach najemniczych. Można również dostrzec przedstawicieli większości innych ras. Społeczeństwo dzieli się na kilka grup, tzw. Tankana:





Karinun, jeden z najpotężniejszych szlachciców w Trantarze.





Elfia szlachcianka z kandydatem do jej ręki


a) Szlachta (Duncana)
Do tej Tankana należą wszyscy szlachetnie urodzeni mieszkańcy Cesarstwa, zasadniczo sami ludzie i elfy, jednak największa role odgrywa kilka najbogatszych rodów. Duncana zajmują się głównie służbą wojskową i to oni wystawiają większość wojsk Trantaru (czy to sformowanych ze swoich poddanych czy to najemników). Szlachta ma również w swoich rekach lwia część gruntów uprawnych państwa a co za tym idzie to im podlegają prawie wszyscy chłopi oraz czyni Duncana głównymi dostawcami zboża w państwie. Ponieważ Duncana spędzają większość życia na walkach uważają, że za krew, która przelewają za ojczyznę należą im się specjalne przywileje i najwyższa rola w państwie. Jest to również źródłem traktowania innych Tankana z góry i wręcz z pogardą.





Czarodziejka kręgu ognia





Młody mag kręgu powietrza

b) Magowie (Majara)
Aby stać się magiem wystarczy zapisać się do Akademii Magicznej jednak dopóki się jej nie ukończy starsi magowie nigdy nie będą traktować studenta jak jednego z siebie i praktycznie będzie on pełnił role popychadła i kozła ofiarnego. Główna rasą należącą do tej Tankana są elfy ale dostrzega się też wielu magów-ludzi. Członkami Majara mogą również zostać kobiety, które nie posiadają jednak oddzielnych władz i instytucji. Na wszystkich uczelniach i we wszystkich władzach magów można spotkać przedstawicieli obu płci. Głównym zajęciem Majara jest opracowywanie nowych zaklęć i przywoływanie z innych wymiarów różnorakich stworów aby te walczyły za cesarstwo lub częściej przechylały szalę zwycięstwa w konfliktach domowych na stronę magów. Jako że władający magia są jednymi z najlepiej wykształconych ludzi w państwie stanowią większość doradców cesarza co daje im duży wpływ na politykę państwa.





Ludzki kowal przy pracy


c) Rzemieślnicy (Dagara)
Grupa ta jest zdominowana przez gremliny, które stanowią w niej prawie 90%. Przedstawiciele tej Tankana zajmują się szeroko pojętym rzemiosłem i należą tu zarówno stolarze i szewcy jak i gremliny budujące latające statki, sterowce i różnorakie balisty. Aby zostać członkiem Dagara należy spełnić jeden z dwóch warunków: urodzić się gremlinem lub zajmować się jednym z rzemieślniczych zawodów (ci ostatni nie są jednak traktowani jak prawdziwi Dagara). Przedstawiciele Dagara nie darzą zbytnim szacunkiem innych Tankana, ponieważ uważają ich za głupszych od siebie.





Kupcy podczas rozmów o umowie handlowej





Kupiec podczas uczty


d) Kupcy (Jefena)
Do tej grupy należą głównie ludzie, którzy handlują. Nieistotne jest jakim towarem. Niezależnie od tego czy są to ryby czy diamenty jeśli handlujesz jesteś członkiem Jefena. Mimo pozornej równości wszystkich kupców, główną rolę odgrywa kilka rodzin, których majątki szacowane są jako największe w kraju. Ze względu na kupiecki charakter Cesarstwa kupcy odgrywają w nim bardzo istotną rolę, ponieważ to od nich pochodzi większość pieniędzy z podatków, które niezbędne są do utrzymania wojsk.





Cesarski skryba





Najwyższy kapłan Jennai


e) Cesarscy (Trantara)
W skład tej Tankany wchodzą wszyscy będący w służbie u cesarza czyli skrybowie, urzędnicy, sędziowie, część wojsk, poborcy podatkowi itd. Do tj grupy należą również kapłani wszystkich wyznań.

Wszyscy, którzy nie należą do żadnej z powyższych grup pozostają pod władzą ludzi, na których ziemiach mieszkają (dotyczy to głównie chłopów) lub są wolnymi osobami nie mają jednak najmniejszego wpływu na sytuację państwa a w sprawach sadowych i tym podobnych są traktowani gorzej niż przedstawiciele, którejś z Tankana.


Głównym problemem społecznym Trantaru jest chęć zdominowania władzy w państwie przez każdą z Tankana. Prowadziło to wielokrotnie do wojen domowych, jednak po wydarzeniach z Czasu Najazdu Tankana ograniczyły spory między sobą w celu odzyskania utraconych ziem oraz z powodu poczucia swoistej hańby.


5. Cesarstwo Trantaru podzielone jest na następujące prowincje:





Widok na wyspę Mevas od strony morza.





Widok na zamek Offeron z przebiegającego przez równiny traktu.


Krakarom (1)- jest to prowincja graniczna z Katlahdu. Jej krajobraz tworzą w całości równiny, z których część jest zagospodarowana jako pola uprawne a na części wypasają się stada koni. Występują tutaj liczne gromady bandytów, z którymi nieustannie walczą specjalnie do tego celu ustanowione patrole. Na północnym-wschodzie prowincji znajduje się zamek Oferon, który jest punktem, z którego wyruszają wojskowe wyprawy mające na celu spacyfikowanie istot zamieszkujących góry oraz bandytów z równin. W całym wschodnim rejonie prowincji wzdłuż rzeki Jungi zlokalizowane jest całe mnóstwo fortów i małych zameczków mających za zadanie utrzymać w ryzach rejon graniczny. Na południu, na wyspie Mevas, znajduje się miasto-zamek Neferopol będący siedzibą cesarskiej floty. To tutaj budowane są najsłynniejsze statki, których zadaniem jest pilnować brzegów Cesarstwa i prowadzić ciągłą walkę z morskimi siłami piratów i wrogich państw. Tutaj również szkolą się marynarze i żołnierze chcący stać się częścią floty. Trzecim ważnym miastem w prowincji jest Jessna będąca stolicą Krakaromu. Jest to miasto typowo handlowe, skąd płody rolne z okolicznych farm wysyłane są rzeką w głąb kraju. Oprócz tego w prowincji ważną role odgrywają dwa miasta portowe. Herakopol i Veron. Drugie z tych miast jest również ważnym punktem wymiany handlowej z Katlahdu.





Zamek Cerapol





Stolica prowincji widziana przez wpływającego do miasta rzeką





Port w Garnie


Trinkara (2)- jest to prowincja, która od wschodu graniczy z zachodnimi rubieżami a od północy z górami Maranskimi. Zachodnia i północna granica jest wiecznie niespokojna z powodu ciągłych wypraw dzikich plemion na osady przygraniczne. Aby zapewnić bezpieczeństwo granica usiana jest grodami warownymi i zamkami z silną załogą. Na północy znajduje się twierdza Ceropol, która oprócz utrzymywania w ryzach dzikich rejonów prowincji stanowi bazę wypadową wojsk na tereny leżące za granicą kraju w celu przygotowania ich pod osadnictwo. Najważniejszym miastem jest stolica regionu- Trin. Leży ona na styku Lasu Fenriru i rzeki Cart. Miasto utrzymuje się z handlu lokalnym drewnem. Zboże produkowane w tym rejonie ledwo wystarcza na zaspokojenie lokalnych potrzeb dlatego nie jest ono przedmiotem handlu. Kolejnym ważnym miastem jest leżąca nad morzem Garna. Dawniej miasto było małym portem, którego mieszkańcy zajmowali się głównie rybactwem jednak ze względu na blokadę cieśnin i przerzucenie większości handlu morskiego na zachód kraju miasto zaczęło szybko się rozwijać i dzisiaj jest jednym z najważniejszych portów kraju.





Widok na Beranopol z balkonu Pałacu Namiestnika





Port w Jonnie


Berona (3)- tereny tej prowincji są pokryte w całości przez lasy i zamieszkane w 90% przez elfy. To tutaj znajduje się centrum elfickiej kultury i życia oraz ich główne świątynie. również w tej prowincji szkolą się elficcy wojownicy, którzy zasilają szeregi armii Duncana i Tankana. Głównym miastem oraz  stolica całej prowincji jest Beronapol. Miasto leży w samym sercu lasów a wstęp do niego mają jedynie elfy oraz sam cesarz. To tutaj znajduje się największa świątynia Pani Natury oraz innych bogów czczonych prze elfy. Drugim co do wielkości miastem jest Jonna będąca dawniej jednym z najważniejszych portów morskich Trantaru. obecnie jednak jej znaczenie mocno podupadło ze względu na blokadę cieśnin przez Assah i związane z tym utrudnienia w handlu morskim. ostatnim znacznym miastem Berony jest położony nad rzeką Narnopol. Miast utrzymuje się głównie z handlu drewnem i płodami leśnymi, które są spławiane rzeką do innych miast Cesarstwa.





Widok na siedzibę Uniwersytetu w Warateropolu





Widok na główną siedzibe magów w Dolaronie


Karnaka (4)-jest to jedna z dwóch najludniejszych prowincji Cesarstwa. Okoliczne równiny są poprzecinane gęsta siecią dróg i licznymi polami oraz winnicami i sadami. Wzdłuż rzeki zlokalizowanych jest wiele miast zajmujących się handlem z reszta kraju oraz z sąsiadującą od zachodu prowincją Maraku. Najważniejszym miejscem w Karnace jest oczywiście stolica Cesarstwa-Warateropol. Jest to jedno z najbogatszych (o ile nie najbogatsze) miasto kontynentu. Miasto znane jest ze swych brukowanych ulic, wielkich świątyń i pałaców oraz uczelni. A przede wszystkim słynie z rynków, portu i Gildii Kupieckiej. To właśnie te trzy elementy są najważniejsza częścią miasta zapewniająca mu bogactwo i wielkość. Jednak w ostatnich czasach rola nabrzeża jak i całego miasta jako centrum krajowego handlu systematycznie spada. Jest to spowodowane blokowaniem cieśnin prowadzących z Morza Krandora na dalsze wody, co skutecznie paraliżuje import i eksport na statkach jakichkolwiek towarów dalej niż do sąsiedniego Katlahdu. W stolicy znajduje się również duży stały garnizon mający zapewnić jej ochronę przed nagłymi atakami wrogich sił. W środkowej części prowincji znajduje się miasto Dolaron stanowiące siedzibę Gildii Magów oraz miejsce gdzie stoi najsłynniejszy Magiczny Uniwersytet w kraju (i pewnie na kontynencie). To właśnie tutaj magowie sprowadzają z zaświatów magiczne stwory do walki oraz opracowują nowe śmiercionośne zaklęcia wykorzystywane do walki z wrogami Trantaru. Oprócz stolicy w Karnaku znajduje się jeszcze jeden znaczny dawniej port, Hervenopol,  którego znaczenie jednak podobnie jak podobnych mu miast znacznie upadło ze względu na praktycznie całkowite zamrożenie handlu poprzez cieśniny.





Siedziba gremlinów w Dolgardzie




Siedziba poborcy podatkowego przy porcie w Arakopolu


Maraku (5)-dawniej głównym zajęciem mieszkańców było rolnictwo, a szczególnie uprawą winorośli, oraz handel z Viömallem. Jednak dzisiaj prowincja a szczególnie jej stolica, Arakopol, wyrasta na najważniejsze miasto Cesarstwa. Ponieważ statki wypływające z tutejszego portu nie muszą przepływać przez cieśniny są znacznie rzadziej atakowane przez piratów co wpływa na to, że jedynie nieliczne niedocieraną do miejsc przeznaczenia.  Wspomniany Arakopol jest jak latwo się domyślić stolica prowincji i słynie z dziwnych i niedostępnych praktycznie w innych częściach świata rzeczy z zza Gór Granicznych, które jednak i tutaj są bardzo ciężko dostępne i stanowią bardzo droga rzadkość. Na południu prowincji, na samej granicy z Górami Harnu leży twierdza Dolgard będąca główna siedziba gremlinów oraz Floty Powietrznej. To właśnie tutaj gremlińscy technicy prowadzą prace nad nowymi rodzajami broni i maszyn oraz wytwarzają swe słynne uzbrojenie i sterowce.





Nokabor, widok sprzed bramy wjazdowe

Feradopol (6)- jest to chyba najmniej ludny i najbardziej dziki rejon w całym cesarstwie. Jedynie jego zachodnie tereny są zamieszkane przez mieszkańców zajmujących się uprawianiem swych nędznych poletek i wstępowaniem do armii. Im dalej na wschód tym ludzi jest coraz mniej a ich miejsce zastępuje widok wiecznie zwęglonej ziemi, która zawsze nasiąknięta jest krwią. Tym co się wyróżnia w tym ponurym krajobrazie śmierci jest największa twierdza Cesarstwa-Nokabor. Stanowi on chyba najpotężniejsza twierdzę jaką widziały ludzkie oczy a razem z pasem fortów i mniejszych zameczków biegnącym wzdłuż granicy z Assah jest najlepiej strzeżoną granicą w rejonie. W pasie obronnym stacjonuje stale ponad 30 tysięcy żołnierzy a w razie potrzeby dalsi są w stanie dotrzeć szybko z dalszych regionów kraju. Taka ilość zbrojnych jest niezbędna ze względu na ciągłe walki prowadzone ze znienawidzonym sąsiadem.

6. Władzę w państwie sprawuje cesarz a jego funkcja jest dziedziczna. Ze względów wewnętrznych rodzina cesarska składa się zawsze z elfów i ludzi w związku z czym każdy kolejny władca ma w sobie większą lub mniejszą domieszkę krwi elfickiej bądź ludzkiej. Władza cesarza jest teoretycznie absolutna jednak w praktyce wszystkie jego decyzje muszą zostać zaakceptowane przez Zgromadzenie (Dafara), które tworzą przedstawiciele wszystkich Tankana (z każdej grupy zasiada w nim 4 jej reprezentantów). Dawniej wszystkie decyzje Dafary musiały być podjęte jednogłośnie jednak po najeździe hord zza morza wszystkie grupy zgodziły się na decydowanie większością głosów. Tankana oprócz, tego że zasiadają w Zgromadzeniu mają szereg innych praw zapewniających im pewną autonomię, np. prawo do utrzymywania własnych armii (podległych jednak cesarzowi), nakładania niektórych podatków i sądzenia mieszkańców ziem należących do nich.

7. Cesarstwo utrzymuje się głównie z handlu z zachodem oraz wschodnimi państwami. Największą rolę odgrywają miasta portowe, mniejszą śródlądowe. Produkcja żywności w państwie nie pokrywa zapotrzebowania na nią więc konieczne jest sprowadzanie jej zza granicy, głównie z Katlahdu. Państwo słynie ze swoich winnic i wyrabianych w nich trunków, których eksport jest kolejnym ważnym źródłem dochodów państwa. Trantar posiada niewielkie złoża surowców, które zlokalizowane są w okolicach Gór Harnu (stąd zlokalizowanie tu gremlińskiej siedziby). Jednak z powodu dużego zapotrzebowania konieczne jest kupowanie żelaza i innych rud za granicą. Z tego tez powodu Cesarstwo patrzy łapczywie na południowe tereny będące siedziskiem zbuntowanych książąt oraz miejscem bogatym we wszelkie dobra jakich dostarczyć może ziemia.

8. Państwo utrzymuje przyjazne stosunki z Katlahdu oraz Viömallem. Do pozostałych państw Nowoswiatowców nastawiona jest obojętnie. Z kolei kraje założone przez przybyszów darzy wielką niechęcią szczególną nienawiść odczuwa do Assah Werdin oraz Pogranicza. Jest tak, ponieważ państwa te powstały na ziemiach wydartych Trantarowi a w granicach Assah pozostaje dawna stolica cesarzy.

9.    I. Wojsko.
Wojska Trantaru są mieszaniną szlacheckich synów, gremlinów, chłopskich rekrutów, magów i najemników. Wbrew pozorom tworzą jednak bardzo dobrze działający organizm i są bardzo groźnym przeciwnikiem. Jako że każda z Tankana wystawia własne oddziały prezentowane wojska są różnorodne i łatwo rozróżnić, który żołnierz należy do której grupy.

Wojska wystawiane przez Duncana:





Kataran- ci dosiadający ciężko opancerzonych koni, uzbrojeni w długie włócznie jeźdźcy są jednymi z najlepszych wojowników w Cesarstwie. Rekrutują się spośród szlachciców, których stać na kosztowny rynsztunek dla siebie oraz dla swoich giermków. Dlatego właśnie jest to jedna z najmniej licznych formacji wojskowych Duncana.





Trapezer- są to oddziały konnych strzelców rekrutujące się głównie spośród elfikich przedstawicieli Duncana. Rażą oni wroga gradem strzał ale są również w stanie sprawnie walczyć przy pomocy mieczy lub szabel, które każdy jeździec ma przy boku. Jest to jedna z podstawowych formacji szlacheckich.





Rekana- ci z szlachciców, których nie stać na drogi rynsztunek Kataran tworzą lżejszą jazdę, której zadaniem jest atakowanie słabszych formacji wroga lub oskrzydlanie go.





Karrana-szlachcice, których nie stać na konia lub z jakichś powodów wola walczyć pieszo tworzą jedną z dwóch pieszych formacji wystawianych przez Duncana.





Trenzer- nie wszystkie elfy służą w formacjach Trapezer. Niektóre wybierają walkę pieszą i tworzą doskonałe oddziały groźne zarówno w walce dystansowej jak i twarzą w twarz.



Wojska wystawiana przez Majara:







Majara Nar- jest to elitarny oddział magów, w którego skład wchodzą jedynie najwyżsi i najsilniejsi członkowie tej Tankana. Członkowie Majara Nar zsyłają na wrogie wojska grad meteorów, przyzywają najsilniejsze bestie oraz grzebią oponentów w lawinach i trzęsieniach ziemi. Pojawienie się ich na polu bitwy zawsze wróży przeciwnikowi jak najgorzej.







Majara Dar- zwykli magowie, którzy nie wyróżniają się jakąś wielką mocą ale jednocześnie są silniejsi od ogółu tworzą oddziały Majara dar, których zadaniem jest wspieranie reszty wojsk przy pomocy czarów ofensywnych oraz defensywnych. Z tej formacji wydzielona jest również grupa magów zajmująca się leczeniem i uzdrawianiem żołnierzy.







Majara Kar-nowicjusze oraz ci z magów, którzy nie zdołali opanować dobrze sztuki magicznej tworzą formacje Majara Kar. Jej członkowie zajmują się pomaganiem pozostałym magom w miarę swoich mizernych umiejętności, najczęściej poprzez wywoływanie mgły, leczenie lekkich ran czy mieszanie szyków wroga przy pomocy słabych czarów z zakresu magii umysłu. 

Nadana-tą wspólną nazwę noszą wszelakie przywoływane przez magów istoty począwszy od niewielkich Jafach a na olbrzymich Venazach skończywszy.



Wojska wystawiane przez Dagara:





Gremlińscy strzelcy- większość gremlinów służy właśnie w tej formacji. Uzbrojeni w niebezpieczne zarówno dla wroga jak i dla siebie garłacze, niewielcy mechanicy sieją postrach wśród wrogów, którzy uciekają przerażeni siła niezwykłej broni.





Gremlińscy saperzy-zadaniem tych najdzielniejszych (lub jak mówią niektórzy najbardziej szalonych) przedstawicieli gremlińskiej rasy jest ukrywanie na polu bitwy ładunków wybuchowych, które wysadzają w powietrze każdego kto ma nieszczęście na nie nastąpić.







Powietrzny statek- oprócz wspaniałej floty morskiej Trantar posiada również doskonałe maszyny latające. Służą one zarówno do szybkiego transportu wojsk jak i do nagłych ataków z powietrza na pozycje nieprzyjaciela. Najczęściej wyposażone są one w potężne balisty oraz załogę z garłaczami. Na statkach znaleźć można również wiele innego wyposażenia, którego przeznaczenie znane jest jedynie gremlinom.

Gremlińskie działa-w użyciu jest wiele różnych rodzajów mechanicznej broni strzeleckiej dalekiego zasięgu, od balist począwszy a na potężnych trebuszach skończywszy. Wszystkie one są jednak zmodyfikowane przez gremliny tak aby niosły jeszcze więcej śmierci, najczęściej przy wtórze wybuchów i płomieni.


Wojska wystawiane przez Jefena:







Najemnicy oskijscy-jako, że kupcy dysponują potężnymi funduszami a sami niezbyt garną się do osobistej walki utrzymują potężne najemne armie złożone głównie z orków, goblinów i ogrów. Często zdarza się że najemnicy całe swoje życie spędzają na służbie u członków Jefeny.









Flota morska-to właśnie kupcy utrzymują i stale rozwijają potężną morską flotę Trantaru. Dzięki licznym przywilejom to właśnie oni jako jedyni (oprócz samego cesarza) mają prawo posiadania statków i całkowicie je wykorzystują. W skład floty wchodzą zarówno niewielkie jednostki zwiadowcze jak i potężne statki wojenne zdolne do staranowania wrogich okrętów.


Wojska wystawiane przez Trantara:







[b]Danuna-jako że szlachcice uważają służbę w formacjach zwiadowczych za hańbę a inne Tankana nie wykazują szczególnego zainteresowania tematem zwiadowców oddziały tego typu muszą być formowane przez siły Trantara. W oddziałach pieszych zwiadowców służą najczęściej elfy lub rzadziej ludzie. Ich głównym zadaniem jest dostarczanie jak najdokładniejszych informacji o działaniu wroga. Oddziały te unikają walki w zwarciu jednak, szczególnie elfy, lubią atakować przeciwnika z zasadzki i zasypywać gradem strzał dziesiątkując jego szeregi.





Denuna-są to oddziały lekkiej jazdy używanej najczęściej do szybkich wypadów zwiadowczych przed bitwą, atakowania od tyłu formacji strzeleckich przeciwnika i gonienia uciekających wrogów.





Warukka-są to elitarne oddziały pieszej Gwardii Cesarskiej rekrutujące się z najlepszych wojowników pochodzących ze wszystkich Tankana. Doskonale wyszkoleni, wyposażeni oraz fanatycznie oddani swemu cesarzowi sieja postrach i śmierć w szeregach każdego kto odważy się najechać ich ojczyznę.





Darukka-nazwę tę noszą konne oddziały Gwardii Cesarskiej. Podobnie jak w przypadku Warukka rekrutują się one spośród najlepszych wojowników a ich pochodzenie nie odgrywa tutaj większej roli.





Tarrana Des

Przywilej dosiadania hipogryfów ma tylko cesarz i podlegające mu bezpośrednio wojska. Oddziały Tarran Des są najbardziej elitarnymi wojskami w kraju i służą w nich tylko wojownicy osobiście wyznaczeni przez cesarza i to właśnie oni sieja największy postrach w szeregach wroga.



Oprócz wymienionych wyżej oddziałów Trantara wystawia również silną flotę morską i kilka innych formacji wojskowych, które sa jednak identyczne z formacjami pozostałych Tankana.